Zoals er gisteren geduld was, is er vandaag geluk. Omdat ik de laatste tijd de juiste mensen op het juiste moment tegenkom.
De wijze voetenman gaf me een hele doos vol. Ze zijn oud, en zo ruiken ze ook. Cassettebandjes vol Spaanse woorden en verhalen. Dus sleurde ik de oude installatie van boven in mijn keuken en luister. Laat het maar spelen op de achtergrond, raadde hij me aan.
Bij hem leerde ik haar kennen. Je mag mijn materiaal gebruiken, spreekt ze beslist. Het is allemaal al een keer tot in Santiago De Compostela geweest. Dus volgende week heb ik een rugzak, heuptasje, drinkbussen en wie weet wat ze nog allemaal in de zak gaat steken. Ze vond het een fijne gedachte en reist zo weer een beetje mee.
De avonturier uit de winkel gaf me ook weer een heleboel tips. Over de stokken die ik kocht en die mijn knieën een beetje gaan ontlasten.
Zo denk ik vandaag weer veel aan mijn toekomstig avontuur. Over het geluk dat zegt dat ik deze kans moet nemen…
4 opmerkingen:
gaat het hondje eigenlijk mee?
@Mama Muis:Nee, ik zal al werk genoeg hebben met mezelf ;)
Ik heb over je plan gelezen en het is een goed plan.. Ik denk dat het je goed zal doen. Onder het wandelen kun je goed nadenken en overdenken.. zo werkt het bij mij iig! +/'
Dan denk je maar dat je kapsel het hondje is. ;-)
Een reactie posten