Elke week zit ik te wachten. Op een trein die aankomt. Uit Leuven of Gent. Meestal staat er al verse soep op het vuur. De wasmachine klaar voor het grote werk. Deze keer had ik mijn kleine boekje bij. Om wat neer te pennen als ik het voel borrelen.
Ik wacht aan het station.
Steeds weer weg maar altijd terug.
Mijn bloeiende parels
aan een lentekrans.
Zachtjes rijgen.
Welkom omhelzen,
afscheid zwaaien.
Woorden op een zonovergoten vrijdag. Binnenin mijn auto.
Een cocon van warmte...
5 opmerkingen:
Zolang ze nog altijd met veel zin thuiskomen...
:-)
en ze hebben er weer duidelijk zin in....
ik ook..
in een bordje soep :-)
Thuis komen en verwacht worden.
mooi toch.
Mooi. Ik voel de warmte.
Je schrijft heel mooi ...
Ik lees al een poosje mee en geniet er telkens van ...
Groetjes
Een reactie posten