
Een jaarlijks terugkerend feit.
Moeders en vaders die gevraagd worden om een handje te helpen op het chirobal. Onze vaste stek is de inkom. Twee voordelen, je kan iedereen die binnenkomt eens goed bekijken en het is om 1 uur afgelopen. De eerste die binnensijpelen zijn de echt héél jonge mensen die pas hun eerste stapjes in de wereld van het uitgaan zetten. Aarzelend schuifelen ze binnen en hebben al vlug een pintje vast om een houding aan te nemen. Daarna is het de beurt aan het minder jonge volkje. Ze komen uitbundig binnen. Vooral meisjes, je ziet ze binnenkomen in dikke winterjassen maar beginnen zich vrijwel onmiddelijk uit te kleden om alleen maar in een minuscuul topje de zaal binnen te gaan. Springen, roepen, gillen... de sfeer zit erin... Wanneer het effect van de alcohol zijn gezicht al laat zien bij het jonge volkje komt er mondjesmaat jeugd binnen. Iets rustiger, herkennen vooral ook vrienden van kleine en grote zoon. Maar allemaal in the mood voor een feestje. Onze job zit er bijna op als er mensen arriveren die zelf al niet meer actief zijn binnen chiro maar er wel jaren van hun leven aan hebben gegeven. Zij zijn ondertussen getrouwd, misschien al vader of moeder, maar toch nog altijd in voor een avondje chiroplezier in de parochiezaal onder de kerktoren. Ik kijk en geniet van de jeugd. Ze amuseren zich, pakken elkaar vast, lachen, bewegen op de muziek en zijn gelukkig. Om 1 uur leveren we onze kassa met geld in en willen onze avond in stijl afsluiten met een hamburger aan het kraampje buiten. Wat ons wel vaker overkomt geen geld op zak. Ik vind grote zoon tussen zijn vrienden op de dansvloer en vraag hem 5 euro. Met de belofte van intrest op dit bedrag en een knuffel voor hem en zijn niet nuchtere vrienden laat ik hem achter. Buiten komen we kleine zoon tegen die de helft van mijn hamburger wegbijt. Hij is ook al eeeerg vrolijk en pakt me stevig bij de schouders. Tijd om naar huis te gaan, in de auto geniet ik na... heerlijk dat mijn kerels zo van het leven genieten! Ik ga nog een blokje om met de viervoeter en kom tot rust. Stof om na te denken... over jong zijn en onbezonnen en vol verwachting naar alles wat nog moet komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten