donderdag 28 augustus 2008

Niet echt.






Mijn hand rust op zijn kolossale poot.
Hoog torent hij boven me uit.
Ik zie en hoor allerlei mensen voorbijkomen.
Zelf kan ik niet bewegen.
Het voelt veilig al besef ik niet wat me overkomt.
Als ik mijn ogen opzij draai zie ik zijn manen in de wind waaien. Goudgele lokken in de zon.
Met de leeuw naast mij voel ik me wegglijden…


Van ver hoor ik iemand praten.
Een gezicht buigt zich over mij en praat.
Tot straks, de koffie is gezet, hoor ik een bekende stem zeggen. De huisgenoot vertrekt. Stilaan word ik wakker uit een ochtenddroom en komt de wereld dichterbij. Met veel moeite hijs ik me rechtop want een drukke vanalles en nog wat dag wacht. Wat een levendige leeuwendroom…

1 opmerking:

Anoniem zei

Wat kan ik nog meer zeggen dan dat je het WEER zo mooi verwoordt, omschrijft, ...