donderdag 1 maart 2012

Met glas van toen.

Zwaar beladen kom ik de academie binnen. Ik sleur de kamperfoelietak mee om duidelijk te maken welke kant ik uit wil met dit monumentale werk. De doos met scherven, had ik nog thuis gelaten.

Ooit kreeg ik de vaas van een groottante. Art nouveau in de vorm van glaskunst. Deze kunststroming situeerde zich tussen 1890 en 1914. Een stukje antiek op de kast. De aardekleuren kronkelden in het glas natuurlijk door elkaar en ik kon er naar blijven kijken.

Tot op die regenachtige dag, ergens in het jaar 1998. Als in een trage en vooral slechte film, zag ik de vaas uit mijn handen glippen. In heel veel kleine stukjes zoals alleen dun glas kan splinteren.

Ik kon alleen maar huilen en op mijn knieën kroop ik rond en deed alle stukjes zorgvuldig in een doos, die ik nadien in de kast zette. Nog uren snikte ik na.

Een aantal dagen geleden liet ik mijn handen voorzichtig over de scherven glijden. Ik ga creëren met scherven uit het verleden. Op de tak uit onze tuin van vandaag.

4 opmerkingen:

Sannah zei

Wat een pracht idee.
Een nieuwe plek voor zoiets waardevols (foto volgt?)

Gwennie zei

wat een goed idee... En inderdaad... ik ben ook wel benieuwd! Foto??

10-eke zei

je maakt me nieuwsgierig

veerle zei

We moigen het resultaat toch zien, hé?