Dinsdag in de keuken.

Het enige wat ik nog zou willen is de achtergrond kleur van de tekst veranderen. Dat lijkt niet te gaan. Ik deed dat lentekleed van tijdtussendoor toch maar weer uit. De weg die er nu doorloopt, is een gegeven waar ik me toch beter thuis voel.

Ik heb de afwas gedaan en besluit dan eerst maar eens wat te schrijven. De nieuwe plek in de keuken bevalt me wel. De schrijnwerker heeft ons plannetje helemaal juist verstaan. Een aperitief en ontbijtplek, is ook rustgevend om de laptop aan te zetten. Ik kan tikken en af en toe buiten kijken.

Gisteren werd ik getrakteerd. In mijn schoonste kleedje met vers geblazen haar, rijd ik de oprit van het restaurant op, en evalueer nog even de laatste dagen.

De storm op het werk is gaan liggen anders hadden we het etentje kunnen vergeten. Gelukkig heb ik de laatste dagen alleen geluisterd en neutraliteit kunnen bewaren. Een standpunt innemen is me al eens een keer zuur opgebroken. Dus daar pas ik wel voor op wat niet wil zeggen dat ik niet voor mijn mening opkom. Maar een collega die helemaal over haar toeren tegen je staat te roepen, en met alles wat in de buurt ligt smijt, is niet de juiste persoon om tegenin te gaan. Dat kon ik pas de dag daarna.

Hoe kan je jezelf zo verliezen, was eigenlijk het enige wat ik kon denken.

Niet dat ik niet wanhopig kan zijn. Als ze me niet horen of begrijpen wat ik wil zeggen. Je genegeerd voelen is een eenzaam gevoel, en kan ook razend kwaad maken. Daar was ik dus getuige van.

Dat vertelde ik haar achteraf. Dat er zeker begrip was van mijn kant, echt wel. Maar roepen, smijten en het schuim bijna op je lippen hebben, is geen manier om anderen iets te vertellen. Mensen worden door de kracht van het kwaad zijn in het nauw gedreven en dan is alle redelijkheid zoek.

Ken je dat? Twee mensen die hetzelfde verhaal vertellen vanuit hun eigen standpunt. Van elk verhaal kan je wel iets begrijpen. Zo was het dus.

Gisteren heb ik tegen eenieder zijn glaasje geklonken. Omdat ik vond dat ieder verhaal zijn waarheid had.Wat ik onthouden heb, zijn de complimenten over mijn outfit. Rechtstreeks uit de kringloopwinkel.