Een ruwe schets van een oudere dame, die de hele dag trots in de verte keek in één en dezelfde pose. Haar henna haren schitteren zelfs in de koele buislampen van het lokaal. Maar dat kan u natuurlijk niet zien.
Voor mij was het weer een leerrijke dag. Volgende week wordt deze opzet beoordeeld en dan verdwijnt de klei weer in de grote molen, wachtend op een volgend portret.
8 opmerkingen:
je bent echt goed bezig hé!
jammer dat je dat dan weer moet 'vernietigen', maar goed, loslaten is mijn sterkste punt niet, zal daar wel aan liggen, want natuurlijk kan je niet al die dingen gaan bewaren...
k sluit me aan bij de commentaar van tricky, is 't niet moeilijk om je werk te vernietigen?
@Tricky en Hilda: Tja, het is een studie en ik neem er altijd wel foto's van. Dat is ook een manier om te bewaren wat je maakt.
'k Zou het ook bewaren...
Veel te mooi... !
Lie(f)s.
Ik dacht net hetzelfde als de vorige reageerders. Maar inderdaad, door er foto's van te nemen bewaar je het ook.
In elk geval kanp gemaakt!
die jukbeenderen! mooi....
Zij is mooi, maar droogt die klei dan niet uit
Dat heb je knap gedaan zeg.
De strengheid zie je goed terug in de ogen en de mondhoeken.
Een reactie posten