maandag 7 december 2009

Draaimolen.

Het was weer eens laat dat ik het laatste blokje om ging. Diep in mijn muts weggedoken, stapte ik het pad. Zelfs met mijn ogen dicht, vind ik altijd de weg.

Op het einde van de eerste straat woont een kleine dame. In een minihuisje met een dito tuintje. Ze schildert eigenhandig het huisje wit, om maar een idee te geven hoe klein het werkelijk is. Ze waren vele jaren enkel in de winter thuis. In de zomer reden ze met hun zelfgemaakte paardenmolen doorheen het hele kermisland. Haar man stierf negen jaar geleden. Nu leeft ze van haar kermisherinneringen.

Door het enige raampje kijk ik binnen en zie veel licht. Licht als in ‘grote kerstboom’ licht. Dan zie ik het. Het haar op mijn armen komt zachtjes omhoog.

Ze heeft een miniversie van hun paardenmolen op tafel staan. Lichtgevend maakt het rondjes. In de schaduw van het licht zie ik haar staan kijken en ik kan ook maar niet verder gaan en draai mee rondjes. De viervoeter snapt het weer niet.

Het ging niet uit mijn gedachten en vanavond riskeerde ik het en drukte op het belletje aan haar deurtje.

Zie hier. Hoe mooi. En haar verhalen en dat koffieke en chocolaatje. Zalig.




10 opmerkingen:

Menck zei

Prachtig!

Fluitenkruid zei

wat overblijft zijn de herinneringen..

Unknown zei

En die herinneringen zijn dierbaar Fluitenkruid

**Sabine** zei

Heel erg mooi... ze zal er waarschijnlijk wel deugd van gehad hebben dat je interesse toonde ook...

Anoniem zei

Prachtig dat je daar bent binnengestapt. Zomaar, om kennis te maken.
Plezant voor dat vrouwtje.

wim22 zei

Jongens, wat een mooi ding!
En mooie foto's.
Lief van je om haar eens te bezoeken.

Jaclien zei

Dat moet je toch maar doen: zomaar op de bel gaan drukken, een babbeltje slaan en fotootjes maken... Bij mij zou het eerder bij stilletjes wensen blijven. En kijk..., nu mogen we er allemaal van mee genieten!

boomkruiper zei

Een mallemolen van warmte trof je er :)

Anoniem zei

waw. Je laat me weer sprakeloos achter. Wat een mooi mens ben jij!

En wat een juweeltje die molen!

zapnimf zei

Lief van je? Goed mens?
Het mens weet niet dat het een blogstuk ging worden...

Inderdaad speciaal!
Beter dan de verlichte herten in de voorhof.