woensdag 5 augustus 2009

Langs wandelwegen.

Even rusten op het bankje aan het bezoekerscentrum van het natuurreservaat. De vriendelijke dame die de cafetaria runt, heeft medelijden met de hijgende viervoeter en brengt hem een grote bak fris water.

Aan de overkant is het verzorgingstehuis voor psychiatrische patiënten. Van ver zie ik een gebogen man af komen. Zijn broek zakt constant naar beneden. Een beetje lastig zoals hij daar aan zijn broek loopt te sleuren.

Hij zet zich naast mij en is aanvankelijk alleen in mijn enthousiaste viervoeter geïnteresseerd.

Wanneer ik aanstalten maak om mijn rugzak aan te doen en te vertrekken, hoor ik hem iets zeggen. Vroeger was ik ook normaal, zegt hij, zomaar tegen het niets in de verte.

Het komt wel goed…alles komt altijd goed, zeg ik, bij gebrek aan andere woorden en ook omdat ik niet te lang wil blijven zitten met mijn wandelbenen.

Dag meneer, ik wens u echt het allerbeste.
Ik u ook juffrouw.

5 opmerkingen:

Elly S zei

Onverwachte ontmoetingen kunnen een mens soms aan het denken zetten hé.

Groetjes

Lies zei

Dit lijkt me eerder een gênante situatie...

klaproos zei

ahhhhhhh

ik zou nog even gebleven zijn om met hem te babbelen denk ik....

als je een dier bij je hebt maak je zó snel kontakt hé.

xxx

Fluitenkruid zei

Triest om te weten dat er zoveel intelligente mensen uiteindelijk in de psychiatrie terecht komen.

pcuser1961 zei

Heel fijne en warme donderdag gewenst
En nog veel wandelplezier , al lijkt het met deze temperaturen niet zo plezant..

Groetjes