Blauw.

Het terras was gelegen aan het begin van onze wandeling door een oude zigeunerwijk. Vandaag was ik gids. Volg mij maar, spoorde ik de huisgenoot aan. Maar al snel was ik weer afgeleid. Die afleiding heeft meestal te maken met mensen die ik zie. Zo ook deze man. Allereerst zag ik het blauw. Ik bedankte hem voor zijn pose en liet mijn foto zien. Hij knikte alleen maar en toen ik terug knikte, viel me de weemoed in zijn ogen op.
The Scene schreef er de juiste woorden bij:

Ik heb zojuist gedronken en gezien
Hoe jij van mij nooit krijgt wat je verdient
Als weer een die altijd vooruit en daarom nooit opzij kijkt
Ik heb vannacht gekeken en gezien
...