woensdag 24 juni 2009

Oase.


Het wordt hier wel vaker geschreven. De rust die hangt over tijdtussendoor. Blijkbaar is het iets wat mensen voelen als ze hier op bezoek komen.

Anderhalf jaar geleden werd tijdtussendoor geboren uit de behoefte om te schrijven. Het leek me geweldig om woorden in een kader te gieten, en het dan ook nog te delen met anderen.

Het moment waarop ik een wit blad tover op de laptop, daalt over mij diezelfde rust. Sommige dagen weet ik perfect waar ik uit wil komen, andere dagen wordt een schrijfsel ter plekke geboren.

Mijn bruisende binnenste komt langs tien vingers op het scherm. De grote verbondenheid met de natuur zie en lees je tussen alle regels. Moeder zijn is een fundament in mijn leven. Ook hierover schrijven doet me bloeien. Dit en nog veel meer zijn puzzelstukken van de mens achter tijdtussendoor.

Veel dagen hier, zijn dagen van oefenen. Ik blijf me verder bekwamen in de leer van het leven. Bij het ontbreken van elk stukje rust, creëer ik iets wat op rust lijkt. Na vallen komt altijd weer opstaan. Mijn doel steeds nabij: goed zorgen voor mezelf. In de natuur. Boven mijn kookpotten. Naast mijn hond. Als moeder, vrouw, vriendin…

Vandaar de rust hier. Voor mezelf. En u mag er mee van genieten als u wil. Het is je gegund.

12 opmerkingen:

chateaubrys zei

Genieten doen we hier regelmatig, met volle teugen!

zapnimf zei

Tijd tussendoor gekweekt?

10-eke zei

Ook ik geniet altijd van de rust hier.....en knap op van je weloverwogen woorden.....Dank je wel hiervoor

adelheid zei

Rust voor jezelf, heerlijk, en wij genieten mee van deze oase!

Carola zei

Heb je pas ontdekt maar geniet inderdaad van je logjes!

Neneh zei

dankjewel

Anoniem zei

Bedankt,

Serine

Knofje zei

bedankt.. inderdaad straalt er een rust uit van je blog. Keep on going! En gefeliciteerd met je anderhalfste blogverjaardag ;)

veerle zei

Reken maar dat ik meegeniet. Je stukjes doen echt deugd.

prutsen zei

Bedankt! Ik geniet van de rust en de mooie woorden.

Inge b. zei

oprechte dank

Mikaël zei

Het tekent inderdaad je schrijfsels. Mooie reflecties en altijd even stilstaan bij het leven dat voorbijraast. Ik blijf lezen.