In alle rust, en omgeven door de geuren en kleuren van ons stamcafé, zouden we nog een afzakkertje drinken. De huisgenoot en ik hadden genoten van hen. Een avondje ontspanning van de puurste soort.
Maar dat was buiten het gezelschap van dezelfde stamkroeg gerekend. De huisgenoot zag een oud-collega en ik was hem voor een paar uur kwijt. Ik heb hem niet echt gemist, want de mooie Portugees aan hetzelfde tafeltje had wel zin in een gesprek. Zijn leven was nogal heftig geweest. De jaren in Amsterdam maakten dat hij vlot Nederlands sprak. Hij noemde namen van adembenemende plaatsen in Portugal. Jaren geleden waren wij in de Algarve (het zuiden), slecht gekozen volgens hem.
Als ze binnenkomt, kijken we elkaar aan en lachen. Zij was niet veel veranderd. Geen rimpels en ook niet grijs. Mijn aandacht gaat weer naar de Portugees met het ravenzwarte haar.
Wanneer ik de blik van de huisgenoot vang, voelen we dat het tijd is om naar huis te gaan.
Hoe gaat het met je, vraagt ze als we passeren, vertel me wat over je leven en ik zal over het mijne vertellen, leek ze te zeggen.
Dertig jaar kennen we elkaar al. Onze levensstromen zijn heel anders. We doen onze jassen terug uit en bestellen opnieuw wijn.
Buiten nemen we afscheid van elkaar, en binnen zijn ze de stoelen al op de tafels aan het zetten. Ik hoor vogels fluiten. De nacht is al voor de helft voorbij…
9 opmerkingen:
Dat lijkt op een leuke avond die je gehad hebt!
Die nieuwe snaar gaat je nog in een nachtraaf veranderen!
De vogels floten vroeg.
Was getekend
Dat klinkt heel gezellig. Bij mij was de nacht nagenoeg afgelopen toen ik thuis kwam :-).
hoe schoon het ook geschreven is: ik heb u wel door!!!
dat eindigde weer zat in de ... ik zal het niet verklappen zeker :-)))
't Kan soms anders lopen dan gepland, he. Als je maar genoten hebt!
@Lies:Nee hoor, er was in die 'tijd' ook veel water 'tussendoor' ;)
Mooi verteld. Het zijn zo van die avonden, die je doen glimlachen na een veel te korte nacht.
genieten
Een reactie posten