dinsdag 6 januari 2009

Winterdinsdag.


Ik zie dat het pad dat ik uitkoos om te wandelen nog niet ingelopen is. De viervoeter zijn halsband gaat af en al snel stuift de poedersneeuw langs mijn oren. Hij trekt zijn meest verbaasde snuit omdat de ballen van sneeuw voor zijn ogen verdwijnen. Na wat gefotografeer zet ik er stevig de pas in. Mijn hoofd moet leeg.

De bomen fluisteren woorden terug als antwoord op mijn verhaal. Over de drie wijzen. Ze hadden goud, mirre en wierook bij. De meest kostbare geschenken lange tijd geleden. Zoals ik de laatste week ook kostbare dingen mocht ontvangen.

Maar na haar verhaal en het slechte nieuws dat ze gisteren kreeg, ken ik mijn grootste geschenk.

Mijn eigen gezonde lichaam. Het functioneert en werkt zonder dat ik er over moet nadenken. Mijn hart klopt onafgebroken. Zuurstof zuigt zich vanzelf diep in elk longblaasje. Bloed wordt rondgepompt tot in elke kleine uithoek.

Mijn ogen tranen terwijl ik mijn conversatie met het bos verder zet. Ik ben blij en triest tegelijk. Triest voor haar. Blij om mij…

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Als iemand je tijdens de jaarovergang 'een goede gezondheid' wenst, klinkt dat weinig origineel. Maar eigenlijk wenst hij je het grootste goed toe. We staan er veel te weinig bij stil. Er wordt niet voor niets gezegd dat 's morgens gezond ontwaken al een overwinning op de dood is.

Anoniem zei

Een boom met bomen opzetten klinkt gezond.

Was getekend

Nicole Orriëns zei

Wat een mooi, maar droevig stukje.
Het is goed om stil te staan bij het geschenk van een goede gezondheid!

Dus dank je voor dit bericht!

Anoniem zei

Het fijne en tegelijk trieste gevoel dat je ervaart heb ik ook vaak ervaren op mijn lange trektocht van 700 km. Het was alsof ik één werd met de kosmos.
Sterkte wat 'haar' betreft.

Anoniem zei

een wandeling en praten met de bomen en het antwoord krijgen van de wind, en je zorgen meegeven aan de wind,
dat heb je nodig als je zoiets meemaakt, dan wordt je verstand té klein hé,
sterkte voor jou en je vriendin gewenst

zapnimf zei

Het besef van een goeie gezondheid komt meestal pas als er iets aan hapert.
Blij dat je ons nog eens met de neus op de feiten drukt.

Anoniem zei

Dubbel gevoel...
Mooi verwoord.

Anoniem zei

Tja, en die gezondheid kan je niet kopen, he. Het is inderdaad het grootste geschenk dat een mens heeft. Vaak besef je dat pas als je het niet meer hebt.