In ware Mister Proper stijl zweven we door ons huis. De poetsvrouw en ik. Mijn bondgenoot in het bestrijden van huishoudelijk verval. Langzaam maar zeker wordt de muffe, stoffige wind weer fris.
Het doet me denken aan een zomerbries. Zo één waarvan de gordijnen zachtjes gaan bewegen. Bijna onzichtbaar. De realiteit vandaag is helemaal anders. Winden waaien. Regenvlagen stromen. Mijn lichaam vraagt opnieuw naar een heet bad. Het verlangen naar warme sokken en een allesomhullend deken groeit met de dag.
Ik brand ook terug kaarsjes. Naast dierbare herinneringen in de vorm van een foto op de kast. Nu kan er ook nog een herfstboeketje bij staan. In een klein vaasje. De laatste plukbloemen uit de tuin.
Over het geluid van de stofzuiger heen vraagt ze voor wie het kaarsje vandaag licht geeft. Haar vraag komt onverwacht. Ik heb niet onmiddellijk een antwoord klaar. Voor jezelf dan, en haar vragende ogen kijken me onderzoekend aan. Waarom niet, dacht ik. Sommige dagen kan ik ook best een extra zetje gebruiken.
Een klein kaarsje dus. Voor mij. Vandaag.
7 opmerkingen:
Kaarsjes hoeven toch niet altijd voor iemand te branden. Ik steek ze vooral voor de gezelligheid aan.
@veerle:Ik ook hoor, maar een kaarsje branden voor iets of iemand geeft net dat ietsje meer:-)
Ik steek er vanavond veel aan. Voor de gezelligheid én voor ons. Ok?
Ik brand nu ook terug kaarsjes. Er zijn er voor de gezelligheid en er zijn er andere...
Proper en warm..
Geniet er maar lekker van.
Bent U kaal en heeft U grote spierballen? "In ware Mister Proper stijl.."
Was getekend
Het is je gegund.
Een reactie posten