Ik durf al eens voor kruidenvrouw spelen. Denkend over hoe ik kruiden gebruik in mijn dagelijks leven leiden mijn gedachten naar een verhaal.
Ayla…hoofdpersonage in het boek: ‘De stam van de holebeer’. De eerste druk was in 1982. In mijn boek staat een andere datum, mei 1986 …een maand na de geboorte van grote zoon. Ik was niet aan het werk en we woonden we op een piepklein appartementje midden in de stad. Na de middag las ik. De baby tevreden rustend op mijn buik. Ayla verloor haar familie en trok door het woeste land. Het drama van de menselijke strijd om te overleven. Met primitieve middelen op zoek naar eetbare en genezende flora.
Op kleine schaal gebruik ik ook producten uit de natuur. Allerlei kruiden verdwijnen in de dagelijkse maaltijden. Mijn huisgemaakte groentesoep krijgt de smaak van echte tuinkruiden. Vooral in de zomer. Succesvol behandel ik wratten met stinkende gouwe. Bij een dipje van mijnentwege maak ik verse muntthee en kikker helemaal op. In grote hoeveelheden knip ik rozemarijn om te koken. Eerst gebruik ik het aftreksel om mijn gezicht te reinigen daarna gaat het over mijn haar. Mooi glanzend is het resultaat.
Dat voelt goed, zo dicht bij de natuur. Na de regenbuien van de afgelopen dagen ruik ik terwijl ik wandel. De natuur geurt naar leven. Viervoeter steekt zijn neus in de lucht. Ik ben blij. Blij met de gave te kunnen genieten van de natuur. Ik groei en bloei mee…
7 opmerkingen:
ach, Ayla, verslonden heb ik die boeken van Auel, 5 in totaal, herlezen ook
je bent de smeerwortel toch niet vergeten? : )
Hier ook. Alle delen van de Holebeer verslonden. Ik was er wég van.
Ik heb er maar drie van... misschien het volgende (of zijn het al de volgende)eens lezen.
Mijn experimenten met kruiden behoren tot de categorie van de totale mislukkingen.
Sindsdien pleur ik overal kippenkruiden op/in.
Oeps, wanneer lees ik de reacties nu eens in eerste instantie tegoei?
Nog twee delen te gaan dus.
Ik moet zeggen dat ik het laatste deel niet meer las. Helemaal op uitgekeken, het was op een gegeven moment steeds meer van hetzelfde en ik houd ervan verrast te worden...
Ik ben trouwens ook een van de natuurluchtjes, dat dan weer wel!
(sjsfnnnl)
dat laatste boek was indeed een fiasco, zo naar uitgekeken, zo lang gewacht (12 jaar) om met stijgende ergernis te lezen hoe alles nog eens vijfvoudig herhaald werd, moet je niet lezen, zapnimf en als je 't echt niet kan laten dan kan je het hier lenen
maar de andere delen heb ik gelezen en herlezen en soms sla ik voor fun nog eens een van de boeken open om nog een hoofdstuk te lezen : )
@zapnimf:Je hebt de drie best gelezen!
@elsje:Het laatste deel was echt niet goed, daar heb je niets aan gemist.
@lalena:Helemaal mee eens en smeerwortel ooit in mijn tuin gehad maar toch maar weer vlug eruit,woekert als zot door de tuin:-)
Een reactie posten