Zie, ik begin iets nieuws.

Ik eet bijna mijn zakdoek op.
Elke toon van mijn favoriet aller tijden galmt na in de grote kerk.

Ik geloof in jou, zegt ze.
Ik ben blij met jou iets nieuws te beginnen, zegt hij.

Samen hebben ze nu vijf kinderen.
Allebei al een verleden achter de rug, en nu opnieuw beginnen.
Het klonk heel overtuigend: JA, ik wil!
Alles was perfect.
Het bewijs is er.
Twee doorweekte zakdoeken verstopt in mijn handtas.
Snel even een warme omhelzing, ik wens je de sterren van de hemel...
Ik ga op weg naar de volgende ontmoeting,
een glas bubbels is voor een andere keer.
Bij het uitstappen veeg ik nog rijst van mijn schoot.
En ik denk aan de liefde, hoe schoon het kan zijn.
Maar ook heel complex, geen groter contrast dan dat tussen liefde en haat.
Soms enkel met een ragfijne draad verbonden.
Balanceren op geven en nemen,
vastnemen en wegduwen.
Het blijft boeien, verveelt nooit.
Maar vandaag... on a Perfect Day... geloof ik erin.
De kracht van twee mensen, de kruising van twee levenspaden.
En heel veel
gewoon geluk:

Just a perfect day
drink sangria in the park
And then later
when it gets dark, we go home
...