Vloekend verlaat ik het toilet bij ons thuis.
Voor de zoveelste maal ben ik het die een nieuwe rol toiletpapier ophangt.
Dat is niet alles.
Ook de zoveelste keer ben ik het die het lege rolletje de vuilbak in mik.
Met deze dingen in mijn hand passeer ik onze voordeur waar juist twee mensen aanbellen.
Kunnen wij U iets over de waarheid vertellen?
Ik kijk naar de man terwijl hij praat.
Zijn gezicht lijkt op een ballon.
De vrouw staat erbij, een beetje overbodig, zo lijkt het wel.
Ze zegt niets, en kent haar plaats blijkbaar...achter hem.
Ik lach haar even toe en, ze slaat haar ogen neer.
Blijkbaar is ze in verlegenheid gebracht door iets.
Tot ik besef dat ik de toiletartikelen nog in de hand heb.
Ik stamel, nee bedankt... euh... ik heb mijn eigen waarheid.
Hopelijk hebt U ergens anders meer succes.
Hoe stom, denk ik en proest het uit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten