Mi amigo.

Jos is mijn vriend.
Ik mag zijn naam noemen omdat hij helemaal niets van computers kent.
En dus ook zeker nooit mijn blog zal lezen.
Hij vertoeft veel in zijn inmens grote tuin en kan daar uren over vertellen.
Jos lijkt héél erg op Toon Hermans,
wat hem natuurlijk een zeer grote aaibaarheidsfactor geeft.
Maar Jos is vooral goed in spaans en dat is onze link met elkaar.
Als ik er een keer niet kan zijn, zet ik mij naast Jos.
Vraag hem honderduit over de les die ik gemist heb.
En zo heb ik Jos doorheen het jaar leren kennen als een heel fijne, attente man.
Na het vieren met lekkere cava en tapas ben ik helemaal gevallen voor Jos.
In de gietende regen sta ik aan mijn fiets.
Door mijn eigen domme schuld een regenjas vergeten.
Jos komt aangelopen en geeft mij zijn jas.
Ik krijg geen kans om tegen te pruttelen en flink te zijn.
In een veel te grote, mannenregenjas rij ik naar huis.
Ja, zoals ik al zei... Jos is een fijne man!