Tijd.

Altijd welkom in het verleden.

Niks te verliezen.

Toch al voorbij.

Ik reis

naar de wachtende dorpen

en steden.

Vroeger is aardig voor mij.

Alles vergeven. Voorgoed

zondagmiddag.

Gezellig. Maar nu moet ik gaan.

Doe je voorzichtig?

Het ijzelt in juni.

Zoals ze rechtop in mijn heden staan.

Geen déja-vu.

Hoe ver ik ook ga

het is altijd nu.

Deze mooie parel vond ik in een boekje over levende schrijvers.

Ik kende hem niet.

Zijn woorden zijn prachtig toepasselijk.

Tijd kan mooie dingen doen met een mens.