vrijdag 11 april 2008

Grrr...




Onverwachte kritiek kan heel erg hard aankomen. De meest zuivere manier om het te horen is dat de persoon die kritiek heeft het dan ook recht in je gezicht zegt. Als je het dan te weten komt via via is dat even slikken. Dit overkwam mijn collega die sinds kort uit bevallingsrust terug op het werk is. Even wennen natuurlijk, tweeling gekregen waarvan er al één heel erg ziek geweest is, terug proberen een beroepsleven te combineren met je gezinsleven. Iedereen heeft geduld, begrip en gunt haar tijd om terug een plaats te vinden in de groep. Toch vond één persoon het nodig om haar hiervoor een flinke veeg uit de pan te geven, en haar op te zadelen met een enorm gevoel van onzekerheid en schuldgevoel. En daar kan ik nu zo kwaad om worden, eens te meer omdat de collega die de veeg gaf ook niet zo mss perfect is. En dan vraag ik me af, kijken die mensen nooit in eigen boezem? Even een rondje relativeren en vooral je commentaar proberen, ook al is het soms nipt, in te slikken. Allemaal vinden we het zo onrechtvaardig dat we ons scharen achter onze onfortuinlijke collega en proberen met humor deze pijnlijke situatie op te lossen... In de auto heb ik toch wel eens goed gevloekt en hardop gesproken, sorry voor diegene die achter of voor mij reed!

Geen opmerkingen: