Schrijvers over 5 jaar Irak.

Gisteren gelezen in De Morgen.

En vandaag nog verschillende keren herlezen.

Schrijvers spreken ons op deze manier aan en hopen te beroeren.

Mij heeft het alvast aan het denken gezet.

Een moeder van zes

Was zij

Nee ze leeft nog

Maar sinds die kinderen

Die ze allen democratisch zog gaf

Sinds hun bevrijde bloed

Dat door hun arabesken vloeide

Kleien fleurt in besmeurde sterren en strepen

Is ze niet langer een gekke weduwe maar ook

Kinderloos

En doolt ze met vreemde honden

Huilend

Door straten waar haar kinderen

School liepen

Soldaatje speelden

Martelaar werden



Mustafa Kör (Schrijver, dichter)