Wanneer ik vroeger hoorde van echtparen die 25 jaar getrouwd waren en daarvoor wilden feesten vond ik het nogal oubollig. Zo een herhaling van het trouwfeest van weleer. Niet echt iets voor mij de zenuwen en de stress van 'WILLEN OF NIET HET MOET DE MOOISTE DAG VAN JE LEVEN ZIJN'... Daarom en nog om een heleboel andere redenen voor ons geen trouwfeest.
Wij zijn nu op een moment gekomen dat vrienden, en ook wijzelf, bijna 25 jaar samen kunnen vieren. Zaterdag wij dus op weg naar het feest van onze vrienden. Op ons, weliswaar een week te vroeg, paasbest. De parking staat vol auto's, het fietsenrek eenzaam en verlaten met 2 fietsen.
Ik dacht nog, niemand teveel drinken iedereen op tijd naar huis want we kunnen er niet meer zo goed tegen en morgen willen we ook nog iets aan onze dag hebben...
We stappen de feestzaal binnen en omhelzen onze vrienden die stralend iedereen staan op te wachten en zo blij zijn met elkaar en het leven tot nu toe. Iedereen weet dat het voor hen soms niet simpel was. Niet altijd vanzelfsprekend om elkaar door alles heen graag te blijven zien. Maar de avond was mooi, met lekkere frieten uit frietzakjes met hun namen op... een live bandje met muziek van lang geleden. En overal goed gezelschap, we kwamen mensen tegen van lang geleden en dat deed deugd. In de vroege uurtjes rijden we naar huis, licht beneveld...
Voorzichtig bij elkaar polsen... hoe gaan wij 25 jaar samen vieren?
Met of zonder mensen, en welke mensen, groot of intiem feest, met of zonder eten?
Of maken we een grote reis met twee...mmm... tot hier toe nog altijd het meest aantrekkelijke!
2 opmerkingen:
sommige mensen zijn het waard dat je zo'n dag met hen deelt ... ;-)
Zo van die echte goeie vrienden die u door en door kennen, uw geluk en verdriet delen, steeds klaar staan en altijd een luisterend oor én veel lol bieden.
Euh ... komen jullie naar ONS feest? ;-)
Reken maar dat we feesten tot de zon op komt want dat is namelijk onze specialiteit:-)
Een reactie posten