Af en toe loop ik de kringloopwinkel binnen. Zomaar wat rondkijken op zoek naar... meestal niets. Ik word vaak verleid door de kleine koffiekopjes met prints allerlei waar er gewoonlijk maar één van staat. Boeken over vanalles en nog wat.
Ooit kocht ik er een broek die ik jaren gedragen heb.
Er hangt een aparte sfeer. Je ziet er mensen die door pech in het leven afhankelijk zijn van de democratische prijzen.
Ik probeer me voor te stellen hoe het zou zijn om alleen hier je inkopen te kunnen doen. Er lopen ook mensen rond op zoek naar de verrassing van de dag.
Vorige week was ik er daar één van.
Ik zag het van ver staan.
Roodkapje... waar ga jij heen?
Ik neem het vast en laat het niet meer los, bang om een stem achter mij te horen die zegt : dit is niet te koop!
Nu staat roodkapje op de tuintafel en kijk ik er elke dag naar.
Het is waarschijnlijk geen antiek maar zoals ze zeggen... het heeft iets... en laat de huisgenoten maar lekker lachen, ik trek het me niet aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten