Jij staat daar aan mijn raam
in 't warme licht te rijpen
en eindlijk lieve beukenboom
begin ik te begrijpen,
dat jij daar staat voor mij,
wat gek, ik zag het niet,
zo kwam het dat ik al je liefde
onbeantwoord liet.
Nu loop ik met een schuldgevoel
en met oprecht berouw,
wat stom, jij had mij wel gezien,
maar ik had geen erg in jou.
3 opmerkingen:
Wat een mooie foto en een kort moment van poëtische reflexie. Zelf gemaakt?
Sorry, domme vraag van mij ... er zat zekre nog prut in m'n ogen. Woorden van Toon ... waar is de tijd!
Ik ben dol op Toon en zijn woorden. Op de juiste dagen maakt hij me zelfs aan het huilen.
Een reactie posten