Eigenlijk was het aanbod geweldig. We mochten voor een weekje de sleutel van hun buitenverblijf. Een oude hoeve in the middle of nowhere. Helemaal gerenoveerd en nu een echt paradijs. Een grote vijver vlakbij waar de viervoeter naar hartenlust zou kunnen zwemmen. Mijn nieuwe Isabelle Allende ligt al van het begin van het verlof klaar. Ik zou hem daar makkelijk kunnen uitlezen. Op het erf. In een ligstoel.
Maar het is onze tuin waar we nu eindelijk, na veel kruiwagens onkruid, een beetje in zien wat we ervan willen maken. De gigantische wortel van onze treurwilg die we met man en macht uitgekregen hebben.De klimop die langzaam, over de jaren heen, greep kreeg over alle beplanting. Met plezier zwier ik heel der slierten weg. Het nieuwe pad is al gelegd en ingelopen. De weergoden zullen ons goedgezind zijn deze week, dus blijven we met onze handen in het zand wroeten.
Regelmatig zetten we ons op het terras of staan te kijken en te dromen. Ik vooral van mijn groentetuin in opbouw. Het artikel over de shakerstuinen houdt me bezig. Het tuinieren volgens de principes van de shakers is helemaal niet ingewikkeld en zeer logisch. Tot de basisbegrippen horen symmetrie, natuurlijke materialen, evenwicht en functionele schoonheid. In tegenstelling tot de traditionele tuinbouw waar enkel het resultaat telt, zijn voor de shakers de werkwijzen en het persoonlijk plezier om tot resultaat te komen van even groot belang. Dat spreekt me vooral heel erg aan.
In kleine mate heb ik dit ondervonden door deze week veel in de tuin te zijn. Natuurlijke processen zijn een prima manier om te ontstressen. Uiteraard is niet alles even makkelijk toe te passen omdat ik niet over de juiste ruimtes beschik en natuurlijk ook in een andere tijd leef.
Maar tijdens de koude winter, wanneer de grond rust en onbewerkt is, ga ik lezen. Het aanbod om naar het buitenverblijf te gaan blijft geldig. Dus gaan we dan. Aan de houtkachel kunnen we dan plannen neerschrijven voor de komende lente. De winter moet nog komen en toch mag ik al dromen van een nieuw begin. Het kweken van een moestuin is zoals het cultiveren van de geest, lees ik op het einde van het artikel. Mooie woorden om af te sluiten...
5 opmerkingen:
Fijn als je zo van je tuinwerk kan genieten. Zelf zit ik liever met een goed boek op mijn terras. Maar ja, met een redelijk grote tuin komt dat er veel te weinig van.
Aha, via de blog van Veerle heb ik jouw blog ontdekt-ik herkende je naam in de blogroll. Je schrijft mooi, menselijk, warm :-). Ik kom graag nog eens terug met meer tijd!
ook niet wat tijd tussendoor ?
Voor 'n literair onderonsje
met pen en papier
tussen de klimop...
Toch leuk dat je nog een extraatje in petto houdt, in the middle of nowhere bij de gezellige warmte van de houtkachel een boek lezen, zalig! En als de weergoden je vandaag goed gezind zijn, moet je dat benutten!
Wat jullie zouden kunnen gebruiken, zijn oude vrienden die eerst langs de bakker gepasseerd zijn! ;-)
Een reactie posten