Fairyland.

De zon was mijn metgezel vanmorgen. Het was nog vroeg en stil overal. Ik was er niet op gekleed. Op de zondag. Het kon me eigenlijk niets schelen. Iedere stap deed me beter ademen en de rimpels op mijn voorhoofd ontspanden zich. Ik nam ook eens een andere weg. Door de velden achter de huizen. Opeens kom ik dit tafereel tegen. Het leek wel een sprookje. Theepotjes en tasjes. Keukenhanddoeken aan een geimproviseerde wasdraad. Kleine stoeltjes. Het zag er zo vreselijk gezellig uit dat ik zin had om even aan te schuiven. Aan de sprookjestafel...