maandag 6 februari 2012

Zijn.

Zijn hoofd steekt een klein beetje boven het deken uit. Het grijs kleurt wit de laatste weken. Mijn hoofd laat mij in de steek, zegt hij, nadat hij moeizaam uit bed gekomen is. Ik heb mijn beste tijd gehad, en hij zucht.

Ik zie het ook. Die grauwe kleur en die broze bewegingen. Niet goed wetend wat zeggen, kijk ik buiten naar de vogels die af en aan vliegen. Bijna geen eten meer, zegt hij, nadat hij mijn blik gevolgd heeft richting voederplank. Verlangend om buiten te gaan en de natuur in te trekken. Maar die trombose en de gevolgen ervan kluisteren hem aan bed. Het bloed en de aders waardoor het vloeit, zijn niet goed meer. De koude maakt dat het vlug ijl wordt in zijn hoofd en rustig binnen blijven is het doktersadvies. Hij wordt er niet vrolijk van. Dat begrijp ik.

Mijn vader en ik waren niet altijd de beste vrienden. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. Ik deed er jaren over om te komen waar ik nu ben. Te aanvaarden wat is en vooral wat er niet was. Het belangrijkste wat ik geleerd heb is: geen ’waarom’ vragen stellen en mijn kwaadheid laten genezen. Dat is niet vanzelfsprekend, al dat verwerken.

Thuisgekomen vul ik de voederplank opnieuw. Wandel door mijn witte tuin. Ik roep Mats de hond en samen stappen we de velden in waar hij met zijn zwarte neus diep in de witte sneeuw graaft. En dan luidop niest en mij verbaasd aankijkt.

Terwijl ik wandel, voel ik dat verlangen weer. Om het verleden te herschrijven en niet om te verwerken maar omdat het een verhaal zou kunnen zijn. Ooit zal ik een schrijfhuisje en veel tijd vinden. Na mijn academiejaren en mijn dromen over op het paard galopperen door de bossen.

Laat ik nu maar eerst een wijntje uitgieten en wat huis opruim werk doen. En uitzien naar een rustige thuis avond. Ik wens voor u van hetzelfde...

6 opmerkingen:

Sannah zei

Wat een teer, mooi, logje schreef je.

zapnimf zei

Jamaar, ik wil helemaal niet huis opruimwerk doen, ook al wens je dat. ;-)

Een precaire relatie precies waar je mee omgaat.

10-eke zei

teer en wijs dit log.....

Chelone zei

'Om het verleden te herschrijven en niet om te verwerken maar omdat het een verhaal zou kunnen zijn.'
Een zin die me diep doet nadenken, maar ik kom er niet uit.

veerle zei

Niet makkelijk, aanvaarden wat niet was, maar wel knap beschreven.

tijdtussendoor zei

@Chelone: Al schrijvend je verleden verwerken heb ik al gedaan. Ik heb heel der realiteiten opgeschreven. Vanuit dat gegeven aan een schrijftafel gaan zitten, lijkt me een goed plan maar zoals ik al zei: eens ergens tijd en ruimte vinden x