Langs deze trap afdalen is heel apart. En wat een bijzonder gezicht creëerde deze kunstenaar.
Dinsdag was ik ook in Utrecht. Het werd een dag overgoten met herinneringen aan mijn stap tocht. Na al die tijd kunnen we zeggen dat het een plaats in ieders leven gekregen heeft. We praten de dag rond over het leven na de tocht. Want dat er één voor en na is, daar zijn we het volmondig over eens.
In het Catharijneconvent te Utrecht, kijk ik naar de fascinerende beeldhouwwerken. De schaduwen vallen op de juiste plaats in het gezicht van de Heilige Jacobus, pelgrim uit een ver verleden. Utrecht lijkt een beetje op Amsterdam maar dan minder kleurrijk. Ik hoop er nog een keertje terug te keren.
En nu is het bijna middernacht en wacht ik nog even op de huisgenoot. Onder het deken in slaap vallen is niet zo erg en morgen hoeft de wekker niet vroeg en dat is alvast een prettig vooruitzicht...
6 opmerkingen:
En? Heb je nog lang moeten wachten onder je dekentje?? Mooie beelden, hoor!
oh, dat witte beeld! zo mooi....
Kunst, tocht naar C., de natuur in en buiten je tuin, lekker eten, volgens mij is er veel dat wat met je doe
@Wondelgijn: Valt wel mee hoor...het was er lekker warm onder ;)
@10-eke: Ja, vond ik ook!
@Zapnimf: Vond ik toch sjieke wensen in de brievenbus vanmorgen. Dank je, nimf!
De tafelborsten vind ik geweldig, mooi
Ik treed Yvonne bij en stel me tegelijk de vraag of 'Vrouw met Tafelborsten' (meteen rijst de vraag of er ook stoel-, bed, kast-, balustrade-, wagen-...enz borsten bestaan?) de titel was van het werk of was dat jouw interpretatie?
Een reactie posten