Het boek heb ik nog niet gelezen. Maar als ik ergens een recensie lees, herken ik mezelf. De schrijver van het boek “Dieren eten”, was gedurende lange tijd afwisselend vegetariër en vleeseter. Toen hij echtgenoot en vader werd, stelde hij zich meer en meer de vraag: waarom eten we dieren? Hoe komen ze op ons bord? Zouden we het ook nog eten als we wisten hoe ze op ons bord terecht komen?
Vragen die ik me het laatste jaar ook vaak stel. Vooral de lijdensweg van dieren die enkel leefden voor dat stukje vlees op ons bord. Ongezond ook, het eten van vlees gekweekt in stress en soms onder invloed van medicijnen.
Jarenlang vond ik een goed alternatief in het vlees van de biologische boerderij in de buurt. De dieren leefden in de vrije natuur en kregen degelijk voedsel. Maar… ook zij belanden uiteindelijk in de diepvries.
Als ik een vrachtwagen passeer met dieren op weg naar het slachthuis, word ik een beetje onpasselijk. Door de openingen zie je soms een verlangende varkensneus of een likkende koeientong. Ik kan niet snel genoeg voorbijrijden en vergeten wat ik zag.
Het laatste jaar schommel ik zo’n beetje. Omdat ik soms toch nog wel eens kan genieten van een stukje spek met veel vet om mijn boterham in te doppen. Maar ik evenzeer geniet van tofu die ik met allerlei kruiden op smaak breng. Of een berg groenten met gemalen noten. Mijn lichaam voelt veel rustiger na een paar dagen zonder vlees. Maar hoe schakel ik volledig over?
Vegetarische tijdtussendoor lezers, laat de tips maar komen!
6 opmerkingen:
Geen vlees betkent een rustiger lichaam, een rustigere stofwisseling en een rustiger slaap. Minder huidproblemen, minder darmproblemen, minder vaak ziek, minder moe.
Er zijn veel alternatieven voor vlees. Ook een vagetarische periode kan zinvol zijn (vagetarisch als in vage vegetariër: soms wel, soms niet en wel betekent alleen ´goed´vlees).
Hopelijk komt Sabine van Sabine en (e)co met goede tips! Zij weet er veel van...
Ik heb het boek gelezen en veranderde van een echte vleeseter (ik lust het echt zooooo graag) in een sporadische vleeseter. Deels omdat ik het dus echt heel lekker vind, deels omdat ik nu zwanger ben en ik dit geen zo'n goede periode vind om hard te gaan goochelen met mijn eetgewoontes. ik heb wel alle 'charcuterie' afgezworen en eet dus maximum nog een keer of twee per week vlees bij de warme maaltijd. Eigenlijk gaat dat verbazend vlot, er zijn inderdaad veel alternatieven en zodra je je manier van denken bij het samenstellen van je weekmenu gaat veranderen, krijg je veel nieuwe inspiratie. Ik kan je wel nog geen tips geven over volledig overschakelen: maar ik lees met spanning mee.
Wat ik wel opmerk: ik mis eigenlijk het eten van vis nog meer dan het eten van vlees. Daar zijn ook geen alternatieven voor, vind ik, zijn daar ook tips voor? Zo'n heerlijk stukje kabeljouw, een gebakken zeetong, een stukje zalm... Dat zal ik toch nooit helemaal kunnen afzweren vrees ik...?
Ik weet zelfs niet meer wanneer juist dat ik af zag van vlees eten, 't is minstens 15 jaar 'bezig', maar de aanleiding waren de koeien in de wei, we kruisten ze dagelijks in de straat. Hun eenzijdige voeding: gras en in de winter stinkende mais die nog eens flink besproeid wordt was meer dan één bedenking waard. En na die walgelijke scheet van een koe in de stal - ik bleef nog net overeind - begreep ik niemand mij kon verplichten nog langer vlees te eten. Toegegeven:biefsteak bv vond ik als kind al vreselijk voedsel, ik zie mij nog sjikken op zo'n brok. Btw:mijn moeder was tegen 'sauzen' want daar zaten vetstoffen in!
Van vleesvervangers hou ik niet, vaak eet ik wel twee soorten groente en als ik echt iets hartig erbij wil zijn het doorgaans cashewnoten, of pistache of zonnebloempitten, linzen bij de soep enz...zo makkelijk en zo lekker.
Eén uitzondering: konijn & pruimen met trappistenbier, njammie!
ik ben jarenlang volledig vegetarisch geweest maar had toch regelmatig wat ijzer tekort en vit B12 en moest van de dokter terug af en toe (rood) vlees eten... intussen eet ik wel weer ook af en toe kip en zeker vis, maar nog altijd wel weinig vlees, al kan ik er écht wel es zin in hebben...
en dan sta ik het mezelf ook toe...
maar als ik zelf kook, is het bijna altijd vegetarisch, gewoon omdat ik de aanblik van rauw vlees maar niks vind...
ik heb heel veel aan het boek Vegetarisch Genieten, echt een pareltje met makkelijke en superlekkere receptjes...
http://www.standaarduitgeverij.be/boeken/overzicht/mikiduerinck/9789002219771
ook het 'vege koken in 30 min' is leuk, van dezelfde auteurs...
en ook het Tofu kookboek gebruik ik vaak, hele simpele gerechtjes met tofu...
en ken je Eva, de organisatie die donderdag tot officiele veggiedag heeft uitgeroepen, op hun site vind je heel veel info over vege eten, koken en restaurants...
http://www.donderdagveggiedag.be/
er wordt ook een blogje met receptjes bijgehouden, heel interessant...
ook de website van de organisatie EVA zelf is interessant...
http://www.vegetarisme.be/
en tot slot... als je ooit in leuven of gent bent, moet je zeker es in de greenway gaan eten, super lekker en volledig vegetarisch!
Twee jaar geleden zei onze jongste zoon plots: 'Ik wil vegetariër worden.' En dat werd hij, van dag op dag. Omdat ik al een kookcursus achter de rug had en we af en toe, gewoon omdat het lekker is, vegetarisch aten, was het voor ons dan ook geen enkel probleem. Tijdens de week is hij op internaat maar elk weekend, van vrijdagavond tot zondagavond, eten we met het hele gezin vegetarisch. Tijdens de week eten mijn man en ik dan weer wel vlees, maar ook niet elke dag.
Van vleesvervangers hou ik niet zo. Het vraagt wel wat tijd maar zo'n gevarieerde groentenschotel, warm en koud, is superlekker! En als je graag kookt is het klaarmaken zelf al genieten.
Stiekem ben ik wel jaloers op jouw groentetuin. Heerlijk om te plukken, te oogsten en dan goddelijke recepten te bedenken.
Het klinkt bekend... wel of geen vlees.
Ik maakte de keuze 10 jaar geleden en ik voel me er heel goed bij... Intussen ook al 2 kindjes op de wereld gezet en nog steeds geen tekorten of klachten, dus het kan zeker wel.
Ikzelf heb gewoon soms een emotionele band met vlees eten, en de smaak ervan.
De spaghettisaus van mijn mit (=grootmoeder) vroeger met veel gehakt, de stoverij van mijn moe, bouletjes met krieken,...
Het feit dat ik dat zou graag lust heeft veel te maken met het positieve gevoel/mijmeringen die er aan verbonden zijn.
De zaken die ik echt mis (zoals hierboven) daar zoek ik naar een waardig alternatief, qua smaak en structuur
en voor de rest maak ik met veel liefde vegetarische schotels waar ik nieuwe mooie 'herinneringen' aan vastkleef.
Zoiets dus.
Het boek heb ik ook nog niet gelezen.
Na de tocht gaan we samen koken :-)
Een reactie posten