Het vergt natuurlijk allemaal training, vermoed ik zo, terwijl ik de gordijnen sluit en alle lampjes ontsteek. Koud en rillerig is mijn buikgrieplijf. Mijn gedachten doen spontaan stormachtig mee.
Wat was en is geweest. Glunderend heimwee naar vroeger. Melancholie schuilend in elke vezel van je vege lijf. Zacht getreur. Af en toe zijn schaduw werpend op hetgeen wat is.
Wat komt en komen moet. Tijd vooral. Met een grote, overvolle, schop worden verwachtingen geschept. En dan werkelijk weten, niet teveel op die schop. Het valt er toch weer af.
Wat is. Wat blijft. Onveranderbaar. Stille droefenis. Beklijvende blijdschap. Dat blijft ook, jazeker.
Ik denk dat ik maar weer onder het dekentje kruip. Met de zapper in mijn hand en niet ver verwijderd van het kleinste kamertje en haar faciliteiten.
10 opmerkingen:
Veel beterschap!
Ach, dat gaat gelukkig snel over. I've had my share this year.
Rusten, veel drinken (water, welteverstaan) en er voor de rest je gat aan vegen.
Sorry, 't was sterker dan mezelf. Spoedige beterschap, kortom.
Veel beterschap! Hopelijk is het van hetzelfde soort buikgriep die hier in huis is geweest: effe straf, maar gelukkig snel voorbij.
wat 'n narigheid...
Snel weer beter he en laat maar goed voor je zorgen door je mannen.
Hou je goed! En ik hoop voor jou dat er wat interessants op TV is :)
Enkel jouw lichaam is eventjes onder invloed. Je brein daarentegen werkt blijkbaar nog heel goed.
Zelfs deze en ín deze omstandigheden wonderlijk verwoord! Veel liefs!
Zo is buikgriep hebben bijna poëtisch..
Beterschap!
veel beterschap gewenst...
Mooie woorden als vitamientjes voor het lijf..
Ikzelf ben er alweer vanaf, het was van korte duur, ik hoop voor jou hetzelfde
Een reactie posten