Hij had al een paar keer tegen mijn elleboog gestoten om hulp te vragen. Toen hij aan de beurt was om een vraag te beantwoorden, zei hij een beetje schaapachtig: ik ben niet meer mee en sla een beurt over. Er volgt een hopeloze blik en ik krijg zijn vraag.
Na een uur is het pauze. We klinken met het, naar wekelijkse gewoonte, glas rode wijn en zuchten allemaal een keer.
Het tweede jaar Spaans gaat moeizaam. Ook van de anderen hoor ik dat het thuis studeren een hele opgave is. Gisteren nam ik mijn zak met cursusboeken op van de plaats waar ik hem vorige week neergelegd had. Niet goed bezig dus.
Vanaf nu gaat het anders. Moet het anders.
De Spaanse tijden moet ik deze week onder de knie hebben. De boeken liggen in mijn leeshoek. Goed in het zicht.
Als u me nu wil excuseren…
6 opmerkingen:
met jouw tocht in het vooruitzicht heb je anders toch een super-motivatie, niet?!
Met die cassettebandjes ben je er sowieso mee bezig (ook als je iets anders aan het doen bent)? Maar wat zit ik hier te commentariëren, je wil studeren :-), sssst!
Saber es poder. ;-)
@Menck:Yo sé ;)
Sorry dat ik het hier moet posten maar je zus was op TV en ik heb haar niet gezien. Voor een keertje dat ik eens niet naar de Laatste show kijk. Damned!
Tja, een nieuwe taal leren valt niet mee. Zeker in het tweede jaar valt er een dip want dan realiseer je je pas hoe moeilijk die taal soms kan zijn. Houd moed!
Een reactie posten