dinsdag 24 november 2009

Ochtendeten.

Al een paar weken ruik ik het als ik ’s morgens de keuken binnenkom. Gebakken eitjesgeur vermengd met het aroma van koffie. Meestal liggen er ook nog mandarijnen schillen en die geuren lekker mee.

Gisterenavond hadden we het erover. Grote zoon en ik. Het was op mijn complimentenregen. Dat hij er zo goed uit ziet. Kort geknipt en netjes geschoren met frisse wangen. Fluitend begint hij aardappelen te bakken. Het scheelt, vertelt hij na een tijd. Wat, vraag ik, en kijk even op van mijn boek.

Voortaan maak ik mezelf een stevig ontbijt. Terwijl ik de eitjes bak en koffie zet, maak ik mijn lunchpakket. Met een stevig muziekje op de achtergrond, grote zoon houdt namelijk van hard, eet ik alles op. Een ideaal begin van de dag, vertelt hij, zeker van zijn stuk.

Het boek ligt ondertussen op mijn schoot. En ik moet toch een beetje lachen. Hier schrijft een moeder die al jaren praat over hoe belangrijk het is om goed en gezond te eten. Genoeg te slapen en dit af te wisselen met voldoende lichaamsbeweging. Kortom goed voor jezelf, en je huis, te zorgen.

Allemaal zondigen we hier wel eens tegen. Zeker grote zoon die in het weekend al wel eens stevig de remmen lost. Vandaar de blijdschap van deze moeder met zijn ochtendlijke bezigheden…

4 opmerkingen:

Menck zei

Nooit 's zondigen zou het leven maar bijzonder saai maken, vind je niet?
Maar je zoon heeft het absoluut bij het rechte eind: het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag.

Fluitenkruid zei

Uiteindelijk dringen al die belangrijke opvoedkundige boodschappen door en ervaren ze dat het echt zo is. Veel plezier met zoonlief, blijft hij lang?

tijdtussendoor zei

@Fluitenkruid:Hij woont nog thuis hoor...niet dat ik hem zoveel zie maar toch ;)

Yolanda Elizabet Heuzen zei

Een goed begin van de dag is het halve werk dus hoera voor je zoon die de ontbijtzon heeft gezien. ;-)