Thuis op mijn gemak.

Ze zou het wel grappig gevonden hebben, denk ik, mijn zoektocht door de supermarkt. Ik zocht een truitje, neutraal van kleur met rolkraag. Kwestie van vrijdag ook niet van de koude te zitten bibberen. Ik vond het. Donkerpaars en streelzacht. Gelukkig, want ik kon het niet opbrengen om nog door de winkelstraten te lopen. Wat avondeten in het winkelkarretje en dan op weg naar huis. Thuis schijnt de zon door de ramen. Het is heerlijk warm thuiskomen. Hier kan ik huilen en herinneren. Ik kook soep…


Wandel door de tuin waar de veldsla me lentegroen verrast.



Op het bankje vlei ik mijn hoofd tegen die grote hondenkop. Deze moeilijke dagen is het nog schoner dan anders om thuis te komen…