De dag is vroeg begonnen. Voor een zondag althans. Met goede moed vertrok ik voor 20 kilometer. De huisgenoten had ik slapend achtergelaten dus ik kon gewoon mijn eigen tempo volgen.
Maar ik heb altijd de neiging om naar mensen toe te lopen. Zie ik in de verte een hoopje wandelaars of een mens alleen, voor ik het goed besef, loop ik ernaast. Meestal volgt er een gesprek. Wat me opvalt, is dat mensen makkelijk praten als ze wandelen. Het zijn vluchtige contacten maar toch heb ik al de meest uiteenlopende persoonlijke verhalen gehoord. Na een rustmoment wens je nog een fijne dag en je wandelt weer verder. Alleen of op weg voor een volgende ontmoeting.
De nieuwe wandelschoenen zijn ook gedoopt. Mijn voeten hebben het geweten. Daarom stuurde ik kleine zoon mee in de speeltuin met die twee guitige kereltjes. Zelf bleef ik rustig supporteren aan de zijlijn. De huisgenoot en een tasje koffie bij de hand. Aan de grote tafel aten we ’s avonds met velen onze ijskast helemaal leeg.
Zo is het weekend weer helemaal op. Voor ik het eigenlijk besef. Ik weet niet of dat een goed teken is. Maar slapen zal ik… als een roos…
2 opmerkingen:
Je zal wel slapen na 20 km stappen op je nieuwe schoenen.
ik denk ook wel dat je geslapen zal hebben.
Lijkt me tof zo alleen op pad om dan mensen te ontmoeten met elk hun verhaal.
Fijne maandag
Een reactie posten