De liefde stelt niet veel vragen,
want zogauw we beginnen denken, krijgen we angst.
Een angst die onverklaarbaar is en die niet
overgaat door hem in woorden te vertalen.
Misschien is het de angst om niet gewaardeerd te worden,
om niet geaccepteerd te worden,
om de betovering te verbreken.
Het lijkt belachelijk, maar zo is het nu éénmaal.
Daarom moet je niet vragen, maar doen.
Zoals je zelf al vaak hebt gezegd, je moet risico's nemen.
Morgen vertrek je misschien,
en dan zullen we altijd het wonder
van deze dagen blijven herinneren;
de romantische liefde, wat er mogelijk was, de droom.
Uit: Aan de oevers van de Piedra huilde ik.
Ik vind dit zo schoon, fluister ik aan mezelf, nog iemand die meefluistert?
8 opmerkingen:
Heel mooi.. Ben nieuwsgierig geworden, ga ook maar eens iets van hem lezen
ja, ik fluister mee : heel mooi he!
Paulo heeft trouwens een nieuw boek uit.
"The winner stands alone."
Nu nog een gaatje vinden om het boek te gaan halen. Zeker voor de vakantie!
Het boek "aan de oever van de piedra huilde ik" is ook heel mooi.
Ik fluister ook mee. Heb dat boek nog niet gelezen.
Er staan rake dingen in de quote…
Oh ja, heel herkenbaar, ik kan me ook reddeloos verliezen in zulke mooie woorden...
oh ja (fluister fluister)
Ja, ik.
Ja, heel mooi...ook al houd ik niet van Coelho.
Een reactie posten