maandag 20 april 2009

Geuren van vroeger.

Er was niemand in de buurt. Gelukkig maar. Ik zat met mijn neus in de forsythiastruik aan de kant van het kleine landweggetje. De viervoeter kijkt me weer met zijn schuine, verbaasde, hoofd aan.

Het is ongeveer dertig jaar geleden. De sociale woningwijk was erg vooruitstrevend. De woningen strak en modern. Grote ramen waar erg veel licht door kwam. We speelden buiten zonder gevaar. Vaag herinner ik me ‘ de bergskes’ achter de wijk. Als het had gesneeuwd kon je er Zwiterlandsgewijs afglijden. Ik weet ook nog dat de pastoor over onze deur woonde. Hij was niet echt traditioneel. Winter en zomer droeg hij sandalen. Een groot houten kruis hing rond zijn nek. In zijn huis hing een rare geur.

Maar ik dwaal af. Het ging over die geur van forsythia. In de woonwijk bloeiden de struiken ook overdadig in de lente. Een zware kruidige geur hing over de paden. Ik was nog jong maar die geur vergeet ik van mijn leven niet, zo blijkt nu.

Ik zou hem in een potje willen doen. Om in de winter ook eens forsythia te kunnen ruiken.

9 opmerkingen:

veerle zei

Geuren blijven vaak langer hangen dan beelden. Ze doen wat met een mens.

zeezicht zei

Ja toch raar dat men geuren zo goed kan onthouden zonder dat je iets ziet.

adelheid zei

Oh, ik trek het me niet meer aan dat mensen naar me kijken als ik aan bloesems snuffel, 't is zo lekker! Alleen m'n vaste wandelpartner, die vindt dat soms genant... Hij kan nog iets bijleren hihi.
Geniet van de seringentijd, Tijdtussendoor!!

adelheid zei

Die seringen waren blijkbaar in m'n (gatenkaas)hoofd blijven hangen van een vroeger postje van jou... Geniet van de forsythia-tijd ook natuurlijk!!

zapnimf zei

En na de seringen, de meiklokjes, de brem... Er is zoveel om in een potje te steken.

Anoniem zei

niets in een potje steken maar uitkijken naar wat het volgende lekkere geurtje dat de natuur ons zal geven.

Karen zei

Deze leek weet niet eens welke een fosythia precies is...

tijdtussendoor zei

@Karen: Klikken op het woord forsythiastruik ;)

Yolanda Elizabet Heuzen zei

Geuren maken sterke herinneringen in ons los. Je ruikt een bepaald geurtje en plosteling sta je weer bij de linnenkast van je oma die zakjes lavendel droogde om tussen haar linnengoed te bewaren.

Een bepaalde geur opsnuiven is een instant tijdreis maken.

BTW ik snuffel aan allerlei planten en het kan me niets schelen als andere mensen daar gek van op kijken. Ze weten niet wat ze missen, de stakkers. ;-)