Over het algemeen probeer ik altijd zoveel mogelijk ‘de gulden middenweg’ te bewandelen. Als ik mij de weg visualiseer, krijg ik een beeld van heel lang geleden.
Een korengele weg die bewandeld wordt door een bont gezelschap. Op weg naar smaragdstad. Daar woont ‘The Wizard of Oz’, die Dorethy de weg naar huis kan wijzen. Een film die een grote indruk op mij maakte. Ik zag hem voor het eerst in de donkere woonkamer van mijn grootouders. Nog weken daarna droomde ik erover.
Op een winterzondag, veel jaren later, keek ik opnieuw. Vier vuurrode wangen naast mij. Mijn zonen waren eveneens onder de indruk.
Die weg zie ik. Soms. Helder gekleurd. Naast de weg de hindernissen die moeten overwonnen worden. Met mensen die je graag zien aan beide handen.
Een nieuw seizoen is begonnen.
De lente draait mijn binnenste naar buiten.
Ik bezem mijn ‘yellow brick road’...
2 opmerkingen:
Een vrolijke gedachte!
welkom lente, we verwachten je.
Een reactie posten