Met in mijn fietsmandje bloeiende blauwe druifjes, rijd ik de oude poort binnen. De lentezon schijnt op het arduinen standbeeld. De kleine begijn verwelkomt de vele bezoekers.
Haar kleine houten voordeur staat al op een kier. Ik word verwacht, dat is zeker. Ze wordt 85 jaar, mijn grootmoeder. Ik ben geboren toen zij ongeveer zo oud was als ik nu. Al jaren is het de gewoonte dat ik langskom op haar verjaardag voor het middageten en koffie na. Ze zit in haar gezellige keukentje. De sherry is al uitgegoten. Drie kussen later klinken we op haar gezondheid.
Het huisje waar ze in woont, is een beschermd monument. Alles ademt een verleden uit. Dat voel je zelfs aan de stenen waarop je loopt. Het lage plafond, de kleine raampjes met onderverdeling. De oude tegels aan de muur.
Traditiegewijs lopen we na het eten door de tuin. Er staan veel potten met allerlei groen. Aan de kleine afvoerpijp hing ze een nylonkous. Zo wordt het water gefilterd en is het, volgens haar, erg gezond om je haar mee te wassen. Ik kijk naar de zilverglans op haar hoofd en twijfel er niet aan.
We kijken nog oude foto’s en zij vertelt verhalen die ik al vaak hoorde. Door onze gesprekken loopt een rode draad. Volgens ons lijken we wel wat op elkaar. Samen lachen we met natte ogen.
Na een paar uur denk ik aan het werk dat allemaal ligt te wachten. Stilaan neem ik afscheid. Vooral met de belofte om deze keer niet zo lang weg te blijven…
11 opmerkingen:
Zò mooi verhaald! Ik word er een beetje stil van...
Gelukkige verjaardag aan moeke. Van ons hier allemaal.
Gaaf dat je oma daar woont, dat alleen is al reden om haar vaker te bezoeken! Gefeliciteerd met haar verjaardag!
Wat fijn dat oma nog zo heerlijk bij de tijd is. Van harte!
Niet te lang wachten voor een volgend bezoekje, he. Ze zit er vast al naar uit te kijken.
Zoals je haar beschrijft, doet ze inderdaad aan jou denken. Heerlijk voor jou haar zo lang zo goed te mogen kennen...
Mooi...
Doen dat volgende bezoekje, zolang het nog kan.
wist niet dat ze daar woont. Prachtig!
fijn om daar bij haar te kunnen zijn.
Een oma in een begijnhof, je zou voor minder...
Ik beloof ook altijd om niet zo lang te wachten. Maar de tijd gaat zo snel. Mijn grootmoeder vraagt 5 keer hetzelfde en vergeet het dan ook weer. Het is een beetje triestig.
Een reactie posten