Vandaag de zoveelste druilerige dag. Toch heeft mijn hoofd frisse lucht nodig. Mijn handen lijken wel allergisch te reageren op al dat binnenwerk. Ze jeuken.
Na het werk draai ik dan ook de oprit van het plaatselijk tuincentrum op. Ik moet gewoon ergens wat lentegevoel gaan zoeken. Viooltjes in alle kleuren staan op grote houten rekken. Omdat ik het puur wil houden, kies ik voor wit. Ik ga ze hier en daar in de tuin zetten. Aardbeiplantjes worden in aardbeirode potjes verkocht. Ik neem een kar vol mee. Nog een heleboel donkerpaarse hyacinten voor een zweem bloemengeur in huis. Dromend dool ik verder door de stille serre…
Met een winterjas en muts doe ik alsof de regen niet bestaat. Stel ik me voor dat een zonnestraal mijn rug verwarmt. Dat ik rimpels kweek door mijn ogen in spleetjes te trekken tegen de zon.
Het lukt wel niet zo goed. Na een paar uur zit ik binnen. Een warme chocomelk met slagroom en een reep chocolade in plaats van zon en licht en warm.
Tja, je moet iets doen om niet te verzuipen in een poel verlangen…
6 opmerkingen:
aan dat verlangen kun je alleen maar toegeven :-)
slaap lekker
Hoog tijd dat het lente wordt...maar ik heb het gevoel dat het stilletjesaan komt! De tuin verandert met de dag...volhouden ;-)
Ja ze komt! Vandaag heb ik mijn gele primula's geplant...
Met die hyancinten breng je me op een idee. Ze ruiken inderdaad heerlijk!
verdorie, dat doet er me aan denken dat ik ook viooltjes zou gaan kopen vandaag. Rennen!
Ik ken die tuinkriebels niet.
Een reactie posten