dinsdag 24 februari 2009

A mano.

Ik betrap mezelf dagelijks op rituele handelingen. Het maakt me rustig. Zelfs lichamelijke dingen zoals bewegen met handen en vingers.

Ze kunnen zo ijs en ijs koud zijn. Mijn vingertoppen. Dan zijn ze volledig zonder kleur. Bloedeloos en krijtwit. Iemand zei me dat het met de bloedsomloop te maken heeft. Mij doet het aan mijn eigen sterfelijkheid denken. Zo intens bleek.

Of na handcrème. Zijdezacht dan weer. Geurend naar citrusvruchten.

Soms slinger ik mijn vingers door elkaar. Ze ondersteunen moeilijke woorden of zinnen waar ik niet goed uitkom. Door mezelf te voelen, vind ik kracht.

Ze dienen nog voor heel veel andere dingen.

Wrijven door haar dat pas gewassen is. Langs de lijnen van mijn gezicht. Over mijn geliefden. Het wasgoed dat ik beroer en het voedsel dat ik bereid.

Fabelachtige werktuigen. Die handen van mij.

2 opmerkingen:

zapnimf zei

En dreigend wijzen! Kan ook.

Anoniem zei

We staan er eigenlijk te weinig bij stil hoe fantastisch die dingen wel zijn, he.