dinsdag 27 januari 2009

Schootgedachten.

Mijn schoot wordt lekker warm van twee kleine billetjes. Haar pluizige krullen kriebelen een beetje in mijn decolleté. Onze bordjes met boterhammen staan naast elkaar. Ze vindt het wel goed zo, bij tante tijdtussendoor op schoot. Samen boterhammen met speculaas eten.

Af en toe laat ze haar kleine vingertjes over mijn lange oorbellen glijden. Het lijkt fascinerend voor haar en ook een beetje eng, want elke keer opnieuw vraagt ze of het pijn doet.

Op de één of andere manier komen ze altijd bij mij terecht. Die kleine mensjes. Ik hou ervan ze tegen mijn boezem te drukken. We kijken in elkaars ogen en lachen om de gekste dingen.

Kleine mensjes houden er ook van zichzelf te zijn. Ik kan het laten gebeuren. De ruwe en onbewerkte rijkdom zien die ze meedragen. Een rijkdom die wacht op de tijd om er glanzende diamanten van te maken. Ondertussen hou ik mijn schoot warm. ..

11 opmerkingen:

Anoniem zei

heerlijk zo'n kindje dat zich zonder enige gene kan geven aan je, en volop haar emoties kan tonen,
daar wordt mijn hart warm van :-)

dank je wel voor je lieve berichtje
xxx
klaproos

adelheid zei

Prachtig dat ze bij jou een plek vinden, Auntesse. Tja, dat laatste mag ik intikken als woordverificatie, mooi hé!

Anoniem zei

Zalig, die kleine spontane mensjes.

zapnimf zei

... met een kersenpittenkussentje?

zapnimf zei

@flo : zalig zo'n decolleté, ja!

Anoniem zei

zalig de manier waarop jij het vertelt!

Elsje zei

ja, zó is het!! ik heb weliswaar geen nichtjes met krullen en slechts zelden een decolleté, maar het gevoel: klopt als een bus. mooi beschreven!!

Anoniem zei

lekker warm om te nestelen.
En heerlijk om het gevoel te hebben dat ze je graag hebben, niet?
heel mooi geschreven

Anoniem zei

Wat heb je dit weer mooi beschreven. Vooral de laatste paragraaf vind ik bijzonder knap.

Anoniem zei

Mooi

elke zei

Mooi geschreven.
En jij eet nog boterhammen met speculoos. Je beseft toch dat je later 'de tante die nog boterhammen met speculoos eet' zal worden?