zondag 23 november 2008

Zondagavondverhaal.

Het was een weekend van vanalles en nog wat. Leuke en andere verplichtingen.

Nu is de avond al een heel eind gevorderd en heb ik eindelijk tijd voor mezelf. Ik heb melk opgewarmd. De anijssuikerklontjes die ik in Nederland kocht smelten langzaam en geven een aroma waar ik van hou.

De hond ligt aan mijn voeten. Hij is moe van het springen en dollen met een balletje in de sneeuw. De huisgenoot en ik genoten van het schouwspel, terwijl we koffie dronken aan de houten eettafel die uitkijkt op onze tuin.

Ik hou van de stilte na de storm. De storm die me leidde van hier naar daar. In een overvol jeugdhuis gingen we supporteren voor de band van grote zoon. De rest van de avond en nacht gooiden we benen en heupen los op een ander feestje. Ergens op zondag aten we lekkere verjaardagstaart. Tussendoor koken en wassen voor kleine zoon die vroeg terug naar Leuven vertrokken is.

Nu heet ik de nacht en haar stilte van harte welkom.
De uren die mij scheiden van een nieuwe, drukke dag zijn alleen voor mij.
Samen met de sneeuw smelt ik weg in een droom van gelukzaligheid...Slaapwel!

5 opmerkingen:

Anoniem zei

geniet van je gelukzalige droom

Anoniem zei

jij ook slaapwel :-)
de geur van anijs is inderdaad een heel vertrouwde warme geur:-))

groetjes
klaproos

Anoniem zei

't Is mooi hoe jij telkens weer van al die kleine dingen weet te genieten.

Een knappe laatste zin ook.

Anoniem zei

Je weet het inderdaad altijd mooi en positief te verwoorden. Fijn om lezen.

Anoniem zei

Prachtig ! Ik word er ook rustig van ...