De rust die heerst in mij straalt uit naar haar. Ik gaf haar de kans om rustig wakker te worden. Klara zingt op de achtergrond. Als ik nog eens ga kijken is ze zich al aan het uitstrekken. Waarschijnlijk zonder veel gedachten maakt ze zich op voor een nieuwe dag. Het licht op de kamer en de geluiden verder weg maken haar duidelijk dat de donkere nacht voorbij is.
De kraan boven het grote ligbad staat al open, zo warmt het bad op. Het geluid van de waterstraal doet haar in bad stappen. Haar kleine, zachte handjes zoeken en draaien onder het water naar alle kanten. Ze wil het water vastnemen. Af en toe kijkt ze geconcentreerd naar de druppels die van haar hand druipen. Ze kruipt dichter bij de kraan. Met haar neus voelt ze de warmte.
Ik zet de tijd even stil, en zet mij op de badrand. Het interview met een ex-gevangene flitst door mijn gedachten. Hij beschreef het gevoel van een douche te nemen als je 23 op 24 uur leeft in een gevangeniscel. De bevrijding is onbeschrijfelijk. Is het ook zo voor dit meisje met een zware mentale handicap? Het intens voelen van iets van je te laten afglijden...
Na de verzorging eten we samen een boterham. Af en toe kijkt ze naar haar handen.
Zou ze de druppels zoeken?
5 opmerkingen:
Ik las ergens dat een bad of een douche voor mensen in een rusthuis een hoogtepunt zijn.
alweer zo'n liefdevol stukje. van dit soort blogjes kan ik toch altijd zo genieten!
sluit me aan bij elsje
zo ontroerend mooi schrijf jij dat toch altijd...
thanks
Mooi ook dat je stilstaat bij zulke dingen.
Heel mooi en ingetogen geschreven. Een mens is toch geboren uit water, het schijnt dat het gevoel van in de baarmoeder terugkomt bij een warm bad.
Een reactie posten