vrijdag 14 november 2008

Amigable.

De mensen die tegenover onze leefgroep wonen, komen regelmatig op bezoek. Ze kunnen zich vrij goed behelpen, en hebben altijd zin in een babbel. Heel interessant voor hen om te weten is wie er komt werken, en wat erop het menu staat. Op alle momenten van de dag zie je ze komen. Soms zeg je honderd keer hetzelfde, omdat ze alles nogal snel vergeten zijn.

Ik had één van hen aangesproken om wat boodschappen mee te doen. Als we terug naar onze woning wandelen, haakt hij gezellig in. Door zijn enthousiasme zet hij er stevig de pas in en probeer ik te volgen. Hij vertelt dat hij naar zijn moeke gaat in het weekend en dat het vanmiddag frieten zijn en dat hij een nieuwe fiets krijgt. Dit allemaal zonder adem te halen. Als we terug binnengaan, houdt hij als echte gentleman de deur voor mij open.

Wanneer ik verder ga met mijn werk bedank ik hem, en vertel dat hij nu maar terug naar zijn eigen woning moet. Met zijn twee groffe boerderijhanden neemt hij mijn gezicht vast. Ik zie a geere, en dit komt recht uit zijn eerlijke hart. Het maakt me aan het lachen. Hij laat echter zijn lip een beetje hangen, en ik besef dat ik iets verkeerd zei. Je moet er niet mee lachen, zegt hij, tis echt waar wat ik zeg. Daar ben ik blij om, antwoord ik, heel erg blij…

Zijn mentale niveau laat het niet toe te lezen, schrijven, werken en ga zo maar door. Maar het geven en ontvangen van vriendschap is zo eenvoudig voor hem. Hij denkt er niet over na, het is een golf van warmte zonder enkele bijbedoeling. Daarom ben ik nog blijer, maar dat kan ik tegen hem niet uitleggen. Ik geniet van deze puurheid, ook al staat ze niet met haar voeten in het echte leven…

7 opmerkingen:

Anoniem zei

De vriendschap van die mensen is ontwapenend. Ik heb het enkele keren mogen ervaren. Sublieme momenten!

Anoniem zei

Ze zijn zo eerlijk en toch zo kwetsbaar. Heel leuk om hun genegenheid te mogen ontvangen.

Anoniem zei

Die eerlijkheid is zalig.

Anoniem zei

Gisteren lunchte ik met een vriendin in een lunchroom die gerund wordt door mensen met een verstandelijke beperking. En dat was helemaal geweldig. De mensen daar, zo openhartig, zo echt!

Anoniem zei

Ooit was ik 3 weken op vakantie met vrienden. De 2 weken nadien deed ik vrijwillerswerk in een centrum voor mentaal gehandicapten. Deze 2 weken met die mooie mensen vergeet ik nooit. Je geeft ze een beetje van jezelf en krijgt het meervoudige terug. Onvergetelijk!

Anoniem zei

Het is jammer dat er te weinig ruimte is voor die puurheid in de 'echte' maatschappij. Of dat we het te weinig zien.

Anoniem zei

heerlijk die eerlijke reacties
het zijn zulke heerlijke mensen,
mijn petekind werkt met ze en heeft de mooiste aangrijpende verhalen,
dank je wel ,
ik las dit geere:-)

groetjes
klaproos