Vandaag is een dag waarop bloggers overal ter wereld aandacht hebben voor hetzelfde. Dit jaar gaat het over armoede.
Neem eens een kijkje op http://www.poverello.be/.
Waar ze zorgen voor mensen in armoede vlakbij, een vaak vergeten groep.
Lang geleden was ik er eens op bezoek. Het liet toen een diepe indruk na. Bij deze dag moest ik er spontaan aan denken. Poverello leeft nog steeds en hoe. Ze hebben huizen in verschillende delen van het land. Jan Vermeire, de stichter van het hele project, is ondertussen gestorven. Maar zijn werk werd overgenomen door vele vrijwilligers.
Armoede huist vaak in je eigen straat. In ons land met rijkelijk gevulde tafels zijn er nog steeds mensen die honger hebben. Mensen die eenzaam en verlaten zijn. Koude, natte huizen die altijd weer opnieuw ziek maken. Kinderen die daardoor geen kansen krijgen.
Gewoon vandaag eens even bij stilstaan.
Bewustwording is het begin van een grote beweging.
6 opmerkingen:
Ik heb er bij stil gestaan.
ik ook. dank voor je mooie reactie. ik ga zo op de site kijken die je aanbeveelt.
Dat wist ik helemaal niet...
Ik wist niks van die actiedag af.
Poverello heb ik in mijn schooltijd bezocht. Ook bij mij heeft het grote indru achterglaten.
Hannah leverde inderdaad een mooie en heel spontane bijdrage, LOL
Zou armoede niet te maken hebben met een gebrek aan respect voor iets anders dan wat wij dan het "intellect" noemen? Daarmee bedoel ik, iedereen "kan" iets, alleen niet altijd met zijn hoofd maar daar is zo weinig aandacht voor. Misschien zouden we veel armoede kunnen voorkomen wanneer we ons zouden bezinnen over wat echt waardevol is? Misschien kunnen mensen die zich "waardeloos" voelen dan hun waarde hervinden en hoeven ze niet meer arm te zijn? Medelijden is misschien wel een nobel gevoel maar wie help je ermee? We moeten durven nadenken over oplossingen die werkelijk helpen om minderbedeelden een kans te geven een waardevolle bijdrage aan onze samenleving te brengen. Wie weet helpt de hudige financiële crisis ons om ernstig na te denken over waarden anders dan geld!
Toen ik net achttien was ben ik nog een tijdje bij Poverello 's middags gaan eten. Door omstandigheden was ik alleen en had geen cent te makken. Was ik blij dat ik een degelijk bord vreet kreeg voor een symbolische som. Ik herinner mij niet exact meer wat ze vroegen voor een middagmaaltijd maar als ik mij niet vergis kocht je je bonnetje voor 20 frank, wat zelfs twintig jaar geleden kon omschreven worden als bijna voor niets.
Was getekend
Een reactie posten