De lindeboom geeft schaduw aan een groot deel van het terras.
Het heeft wel iets, zeggen we bijna gelijktijdig.
Met onze rug tegen de gevel genieten we van de laatste zonnestralen.
De zon lokt iedereen buiten.
Ze haalt fietsen vanonder het garagestof.
Wandelschoenen worden aangesnoerd.
Loopschoenen doen kangoeroesprongen maken.
De zon doet openbloeien.
Het lijkt wel zijde als de stokrozen door de kracht van de zon hun schoonheid laten zien.
Overbodige kleding ligt vergeten in een hoek te wachten op de eerste koude zucht.
Het leven wordt een heel stuk lichter.
Ballast kan worden afgelegd. Letterlijk en figuurlijk.
Een wit wijntje, goed gekoeld, in de zon smaakt gewoon zoveel beter.
De salade op mijn bord met zongedroogde tomaten en pijnboompitten schittert in het schijnsel van de zon. De slagroom bij het tasje mokka is meer dan een kers op de taart.
In mijn droomleven zou het altijd zomer zijn. ’s Morgens eerst buitenlopen, liefst op blote voeten. Daarna ontbijten op het zonnig terras. Koken in de buitenkeuken. Wassen in de tobbe. Zitten op gras dat droog is.
Ik laat me een beetje gaan. Rustig blijven. Genieten van één dag zomerweer…
2 opmerkingen:
Yep, één dag, daarna zal't weer gedaan zijn voor een tijdje. Triestig is het!
heerlijk, bloeiende lindenbomen! en dan de zon erop. ja, inderdaad een hemels idee.
Een reactie posten