Herinnering.

Gisterenavond hoorde ik ze eigenlijk voor het eerst.
Ik heb ze ook in een doosje.
Ooit gekocht in het uiterste zuiden van Frankrijk.
Twee kleine goudkleurige krekels.
Open het doosje en je hoort de zomer.
Over de tijd heen gaan mijn gedachten hun eigen weg.
Zomeravonden op de camping.
Grote en kleine zoon die het vrije leven daar geweldig vonden.
Elke avond kookten we samen.
Hiermee maakten we een keer indruk op onze Nederlandse buren.
Ze vonden het 'gézéllig' dat we als gezin zo samen kookten.
Voor ons hoorde het er gewoon bij.
Op één van die vakanties kocht ik dus het doosje.
Na het luisteren in de wei vanavond ging ik op zoek.
In de vele kleine schuifjes van mijn grote kast.
Ik moest niet lang zoeken.
Teder open ik het met stof beklede doosje.
Nog altijd klinkt het mooie vakantiegeluid van tjirpende krekels. Ik droom weg.
Mijmer over twee kleine jongetjes in de Middellandse zee.
Zie ik ze zoeken naar de mooiste schelp op het grote strand.
Vier ogen die vol bewondering kijken naar het enorme kasteel waar ooit echte ridders woonden.
Heel voorzichtig sluit ik het doosje en berg het weer op.
Mijn droom spat uit elkaar. Even zwom ik in een luchtbel.
Ik adem diep de dag van vandaag in.
Mooie herinneringen om de realiteit van sommige dagen te verzachten.
Het was terugdenken en blij zijn...