Ik heb veel geluisterd.
Ik bewonder mezelf om zoveel luistervaardigheid.
Allemaal verhalen van mensen in de straat.
Onze straat meer bepaald.
Er was het verhaal over de witte kippen met donkere schoentjes. De lieve bordercollie die gestorven is.Nu in een kleine urne op de schouw. De zus van die vandaag drie jaar geleden zelf besliste om uit het leven te stappen. Ik heb haar ook gekend. Ze was een juf uit de duizend voor grote zoon. Ik traande even mee. Ook een hoopvol verhaal over een overwinning. Een strijd met kanker gestreden en gewonnen. Voorlopig althans. Over de kleuterliefde van kleine zoon, die de liefde van haar leven gevonden heeft… bij een vrouw.
Het gaat zo maar door. Ik luister en blijf luisteren naar verhalen van mensen die onze buren zijn. We weten erg weinig van elkaar. Zeggen goeiedag of maken kort een praatje. Op het jaarlijks straatfeest heb ik dan ook niet zoveel behoefte om zomaar te vertellen. Dus luister ik en geniet van verhalen die in de verste verte niet gelijken op dat van mij.
Wanneer de kerkklok twaalf uur slaat stap ik huiswaarts.
De huisgenoot laat ik met een kus achter.
Ik doe een strik rond de dag en leg mij neer.
Ik open het boek: 'Con Amor' Frida Kalho.
Het feestgedruis hoor ik van ver. De krekels van dichtbij.
De rust komt binnen.
De nacht vouwt zich over mij.
Ik droom nog niet over morgen…eerst dit afwerken…
8 opmerkingen:
Niets zo fijn als de dag afsluiten met een fijn boek in bed!
onvoorstelbaar wat mensen ooit vertellen hé,
ik herken die rust waar je zo van geniet,
geef mij de krekels maar en het feest aan anderen :-)
groetjes
klaproos
Sommige mensen vertellen alles aan een wildvreemde. Het is niet mijn stijl, maar mss lucht het wel enorm op.
Wij doen dat ook één keer per jaar. Ik vind het gezellig. Al moet ik toegeven dat ik wel zo'n prater ben. Of toch half, ik vertel niet elk detail maar ik vertel wel vanalles.
Zijn mensen als ik vervelend :)?
@annava:Helemaal niet, alleen heb ik zelf zo niet die behoefte:-)
Nog enkele van die feestjes en je weet alles van elkaar zo te lezen.
"Ik doe een strik rond mijn dag..." Wat een prachtig zin! Een snoepje!
In onze straat werd ooit een straatfeest georganiseerd. Het moet blijkbaar een hele klus geweest zijn, want het is er bij gebleven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me ook niet geroepen voel om iets dergelijks op poten te zetten. Maar ik vond het wel leuk om te horen waar mensen/buren zoal mee begaan zijn. Het is toch eens wat anders dan een zwaai vanuit de auto.
Een reactie posten