Ze zijn vertrokken. Kleine zoon en zijn vriendin.
Bedolven onder een grote rugzak en heel wat goede raad.
Op het station bleven viervoeter en ik nog even zwaaien.
Vier stralende ogen was het laatste wat ik zag.
Vandaag moet ik eigenlijk starten met puin ruimen.
Van boven naar onder en terug moet ik mijn huis onder handen nemen.
Wasmanden staan te wachten om uitgeladen te worden.
Verwelkte bloemen in vazen.
Als ik de ijskast open doe gaapt hij me met een lege blik aan.
Maar het gaat niet lukken vandaag.
Ik voel het aan mijn benen. Ze willen niet.
Ergens in mijn buik heeft zich ook een steen verstopt.
Van mezelf mag ik nu even wachten.
Misschien ga ik morgen aan de slag. Met een nieuwe dag.
Vandaag even niet.
Morgen als de mist is verdwenen of tenminste een beetje opgelost.
De zon blijft nabij. Ik voel het.
Morgen dus.
Vandaag blijft het puin. Het loopt toch niet weg.
Morgen...
3 opmerkingen:
Helaas, het loopt inderdaad niet weg. Integendeel, hier groeit het zelfs :(
Ken je dat liedje van Gerard van Maasakkers:
Morgen ga ik beginnen
Niet vandaag, 'kheb mijnen dag nie vandaag
Morgen beginnen
Met hoe of wat is nog de vraag
Maar nog niet vandaag
Sterkte met het lege nest.
(jhhfrsj)
Geniet eerst maar even van de rust voor je er in vliegt.
Een reactie posten