Verjaren op een zonnige zondag.

Vandaag was mooi.
Neem nu de meiklokjes vanuit de tuin die ik bijna als een ritueel in een vaas zet.
Ik sluit mijn ogen en laat de zoete geur binnenkomen.
De eerste seringen houden me al een paar dagen gezelschap.
Ik draag mijn nieuwe schoenen en laat mijn tenen ademen.
Ik warm op.
Van de zon en veel andere dingen.
Mijn hart laat het zich welgevallen, maakt kleine en grote bokkesprongen tegelijk.
Een hartverwarmend mooi boek, bloemen voor in een vaas en groen voor buiten, allemaal van lieve mensen met welgemeende wensen.
Ik laat dit blijspel zijn werk doen.
Weer een cirkel rond.
Morgen opnieuw het begin van een nieuw levensjaar.
Ik geef mij over aan de nacht.
Helemaal doordrongen van samen lachen, eten en drinken, praten en elkaar graag zien.